ورزش سپک تاکرا چیست
سپک تاکرا یا والیبال با پا یکی از ورزش‌ها و بازی‌های گروهی بسیار قدیمی بوده و ساخته دست مردم آسیای شرقی و مالزی می باشد که تا به امروز همچنان محبوبیت خود را حفظ کرده و طرفداران خاص خود را دارد.
سپک تاکرا یکی از ورزش‌های بسیار قدیمی است که قدمت آن به 500 سال پیش می‌رسد. این ورزش توسط خانواده‌های ثروتمند در مالزی، ابداع وپایه‌گذاری شده است. بازی سپک تاکرا تا به امروز با تغییرات زیادی همراه بوده و قوانین و مقررات زیادی به آن اضافه گردیده است. کلمه سپک تاکرا از دو کلمه سپک و تاکرا تشکیل شده‌است. سپک در زبان مالزیایی به‌معنای ضربه زدن و تاکرا در زبان تایلندی به‌معنای توپ است.
در گذشته توپی که در این بازی مورد استفاده قرار می‌گرفت از جنس چوب بامبو بوده‌است اما امروزه این نوع توپ منسوخ شده و از توپ‌های پلاستیکی استفاده می‌شود. در این بازی بیشترین عضوی که بر توپ و ضربه وارد می‌کند پا است بنابراین هر چقدر یک نفر بتواند بالاتر پریده و قدرت بیشتری را بر توپ اعمال کند، هدفمندتر بازی کرده و توپ را بهتر کنترل خواهد کرد.
انواع سپک تاکرا
سپک تاکرا با گذشت زمان شکل های مختلفی به خود گرفته است ودر حال حاضر، در همه دنیا این ورزش مهیج را در سه دسته کلی طبقه‌بندی می‌کنند، که در زیر به آن اشاره خواهد شد:
هوپ تاکرا:
این نوع بازی، سپک تاکرا شباهت زیادی به بسکتبال دارد به این صورت که حلقه‌ای در وسط زمین و از سقف آویزان است. بازیکنان که در زیر این حلقه قرار می‌گیرند در مدت سی دقیقه زمان بازی، ضربات متوالی با پا بر توپ وارد کرده و آن را وارد حلقه می‌کنند. تعداد بازیکنان در این نوع سپک تاکرا پنج نفر می‌باشد.
دبل تاکرا:
همان‌طور که از اسم این نوع سپک تاکرا پیداست، این ورزش دو دویی است به این صورت که از دو نفر بازیکن تشکیل شده‌است که در دو طرف تور و در مقابل هم می‌ایستند و با حرکات و ضربات پا بازی را ادامه می‌دهند.
سپک تاکرای ساحلی:
در این دسته از سپک تاکرا زمین بر روی شن و ماسه ساحلی بنا شده و تور و اندازه‌ی زمین مانند بازی بدمینتون می‌باشد. این بازی از چهار بازیکن تشکیل شده‌است که دوبه‌دو در دو سمت تور قرار گرفته و با همان قوانین قبلی، که توضیح داده شد، به وسیله ضربه‌های پا بازی را آغاز کرده و ادامه می‌دهند.
مقررات
اندازه زمین و ارتفاع تور بازی شبیه بدمینتون است و هر تیم معمولاً ۳ بازیکن دارد. قوانین فعلی امتیازگیری در بازی تا حد زیادی شبیه والیبال است. اما سه تفاوت مهم دارد که به شرح زیر است:
- دست (از سر شانه تا پائین) تنها قسمت بدن است که استفاده از آن ممنوع است.
- هر بازیکن می‌تواند قبل از گذشتن توپ از تور بیش از یک‌بار به آن ضربه بزند.
- هیچ چرخش و دورانی برای موقعیت‌های دفاعی یک تیم نیست.
- عبور هر قسمت از بدن بازیکنان به زمین مقابل چه از بالای تور چه از پایین تور خطا بوده و یک امتیاز به حریف تخصیص می‌یابد.
- بازیکنان تا قبل از عبور ضربه سرویس حق خارج شدن از دایره‌های مشخص شده را ندارند و چنانچه از آن‌ها خارج شوند یا پای خود را روی خطوط بگذارند خطا گرفته خواهد شد.
هر تیمی که بتواند ۲ ست از ۳ ست بازی را از آن خود کند برنده مسابقه خواهد بود. هر ست ۲۱ امتیاز دارد که در ست سوم تنها کسب ۱۵ امتیاز برای پیروز شدن تیم مقابل کافی‌ست.
توپ
دو نوع توپ در این ورزش مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک نوع آن از پلاستیک و فایبر گلاس است و نوع دیگر که در گذشته به‌کار می‌رفت از خیزران و بامبو بوده‌است. توپ پلاستیکی از سوی انجمن آسیایی سپک تاکرا توپ رسمی مسابقات شناخته شده‌است.
وزن توپ بین ۱۵۰ تا ۱۶۰ گرم برای بانوان و ۱۷۰ تا ۱۸۰ گرم برای آقایان و محیط آن ۴۰ سانتی‌متر است. این توپ کوچکتر از توپ هندبال و کمی بزرگ‌تر از توپ سافت‌بال است.
